اين غروب رنگ و بوى غروب دوشنبه را دارد!
دل شكسته‌ايم و بغض گلويمان را مى‌خوريم، سعى بر اشك نريختن در انظار داريم! بى تاب پرسه مي‌زنيم تا شب برسد و ما را به پارچه‌هاى مشكى برساند كه بر قامت ديوار به احترام عزاى مولايشان ايستاده‌اند كه شايد دگر زخمه ديوارى، برگ گلى را كبود نكند…
برسيم و برسانند ما را به مجلس روضه‌اى، روضه مادرمان و عقده دل را بگشاييم و بغض خورده شده‌مان را با دريايى از اشك بروز دهيم اين بار نه به فرمان پدر آستين بر دهان بلكه بعد از ۱۴۰۰ سال اين غم تازه را فرياد بزنيم و سبک بار به سوی صاحب صمصام الانتقام بریم!
آه مادر…
.
به یاد فرزندان حقیقی فاطمة الزهرا که این رزوها پیکر مطهرشان در روضة الحوراء و… به خاک سپرده می‌شود!
از فاطمیه تا کربلا؛ لبیک یا حسین🖤
بدون دیدگاه